Een high five gaat vaker fout dan goed. Meestal wordt het een rakeling, mis je net de hand van de ander, en wapper je maar wat door de lucht. Waardoor het geheel een beetje klunzig overkomt in plaats van het bedoelde kijk-ons-eens-ontzettende-helden-zijn.
Een goede tip die ik ooit kreeg: focus op de elleboog van de ander, en niet op de hand. Daardoor gaat het vaak al een stuk beter, tenzij ik persoonlijk iemand tref die langer dan 1.90 meter is, en mijn hand vervolgens alsnog ergens op de vlezige onderarm van de ander beland en de hand van de ander op mijn knar.
De meeste teams en collega’s zijn momenteel niet op high five afstand. Sterker nog, iedereen moet minimaal 1,5 meter in acht nemen. Daarmee wordt zelfs een high five bij een gemiddeld basketbal- of volleybalteam een uitdaging.
Maar, we slaan ons momenteel wel met zijn allen (en ieder op zijn eigen wijze) door de corona periode heen. En daar mag je best wel een beetje trots op zijn. Je hebt als het goed is twee handen gekregen, dus als je momenteel geen team om je heen hebt, geef jezelf (of je huisdier) eens een high five!
Wedden dat ‘ie in een keer goed gaat?
#draaimetjeteamalseentierelier HighFiveDay nogeffevolhouden succes #complimentje
